• Features
• Showcase
• Learn
• Assets
• Open Source
• Community
• Support

Home Features Showcase Learn Asset Portal Open Source Community Support GitHub Download

• GitHub
• Download
• Extender status

Skrypty

Komponent typu skrypt (ang. script) pozwala na tworzenie logiki gry przy użyciu języka programowania Lua. Skrypty dodawane są do obiektów gry dokładnie tak samo jak każdy inny komponent, a Defold wykona kod Lua w ramach funkcji cyklu życia silnika.

Typy skryptów

W Defoldzie występują trzy rodzaje skryptów Lua, z dostępem do różnych bibliotek Defolda.

Skrypty logiczne (.script)

Uruchamiane przez komponenty skryptu w obiektach gry. Skrypty logiczne są zazwyczaj używane do kontrolowania obiektów gry i logiki łączącej grę z ładowaniem poziomów, zasadami gry itp. Skrypty logiczne mają dostęp do wszystkich funkcji bibliotek Defold, z wyjątkiem funkcji GUI i Render.

Skrypty GUI (.gui_script)

Uruchamiane przez komponenty GUI i zazwyczaj zawierają logikę wymaganą do wyświetlania elementów interfejsu użytkownika, takich jak wyświetlacze informacji, menu itp. Skrypty GUI mają dostęp do funkcji biblioteki GUI.

Skrypty renderowania (.render_script)

Uruchamiane przez potok renderowania (rendering pipeline) i zawierają logikę wymaganą do renderowania grafiki aplikacji/gry w każdej klatce. Skrypty renderowania mają dostęp do funkcji biblioteki Render.

Wykonywanie skryptów, wywołania zwrotne i “self”

Defold wykonuje skrypty Lua jako część cyklu życia silnika i ujawnia cykl życia przez zestaw predefiniowanych funkcji wywołania zwrotnego. Gdy dodasz komponent skryptu do obiektu gry, skrypt staje się częścią cyklu życia obiektu gry i jego komponentu (lub komponentów). Skrypt jest oceniany w kontekście Lua, gdy jest wczytywany, a następnie silnik wykonuje następujące funkcje i przekazuje odniesienie do bieżącej instancji komponentu skryptu. Możesz użyć tego odniesienia “self” do przechowywania stanu w instancji komponentu.

::: ważne “Self” to obiekt typu userdata, który działa jak tabela Lua, ale nie można go przeglądać za pomocą pairs() ani ipairs(), ani drukować za pomocą pprint(). :::

init(self)

Wywoływane, gdy komponent jest inicjowany.

function init(self)
    -- These variables are available through the lifetime of the component instance
    self.my_var = "something"
    self.age = 0
end

final(self)

Wywoływane, gdy komponent jest usuwany. Przydatne do celów sprzątania, na przykład, jeśli utworzyłeś obiekty gry, które powinny być usunięte, gdy komponent jest usuwany.

```lua function final(self) if self.my_var == “something” then – wykonaj jakiś kod end end

update(self, dt)

Wywoływane raz w każdej klatce. dt zawiera czas delta od ostatniej klatki.

function update(self, dt)
    self.age = self.age + dt -- increase age with the timestep
end

fixed_update(self, dt)

Aktualizacja niezależna od liczby klatek. dt zawiera czas delta od ostatniej aktualizacji. Ta funkcja jest wywoływana, gdy engine.fixed_update_frequency jest włączony (!= 0) i jest przydatna, gdy chcesz manipulować obiektami fizycznymi w regularnych odstępach czasu, aby uzyskać stabilną symulację fizyki, gdy physics.use_fixed_timestep jest włączone w game.project.

function fixed_update(self, dt)
    msg.post("#co", "apply_force", {force = vmath.vector3(1, 0, 0), position = go.get_world_position()})
end

on_message(self, message_id, message, sender)

Gdy wiadomości są wysyłane do komponentu skryptu za pomocą msg.post(), silnik wywołuje tę funkcję komponentu odbiorczego. Dowiedz się więcej na temat przekazywania wiadomości.

function on_message(self, message_id, message, sender)
    if message_id == hash("increase_score") then
        self.total_score = self.total_score + message.score
    end
end

on_input(self, action_id, action)

Jeśli ten komponent uzyskał fokus wejścia (zobacz acquire_input_focus), silnik wywołuje tę funkcję, gdy zostanie zarejestrowane wejście. Dowiedz się więcej na temat obsługi wejścia.’

function on_input(self, action_id, action)
    if action_id == hash("touch") and action.pressed then
        print("Touch", action.x, action.y)
    end
end

on_reload(self)

Ta funkcja jest wywoływana, gdy skrypt jest ponownie wczytywany za pomocą funkcji edytora “hot reload” (Edytuj ▸ Ponownie załaduj zasób). Jest bardzo przydatna do celów debugowania, testowania i dostrojenia. Dowiedz się więcej na temat ponownego ładowania na gorąco.

function on_reload(self)
    print(self.age) -- wyświetl wartość zmiennej self.age
end

Logika reaktywna

Obiekt gry z komponentem skryptu implementuje pewną logikę. Często zależy ona od pewnego czynnika zewnętrznego. Przykładowo sztuczna inteligencja przeciwnika może reagować na gracza znajdującego się w określonym promieniu od przeciwnika, drzwi mogą odblokować się i otworzyć w wyniku interakcji gracza itp.

Funkcja update() pozwala na implementację złożonych zachowań zdefiniowanych jako automat stanów, który działa w każdej klatce - czasami jest to odpowiednie podejście. Jednak z każdym wywołaniem update() wiąże się pewien koszt. Jeśli naprawdę nie potrzebujesz tej funkcji, powinieneś ją usunąć i spróbować budować swoją logikę w sposób reaktywny. Oczekiwanie biernie na jakąś wiadomość, która wyzwoli reakcję, jest “tańsze” niż aktywne przeszukiwanie świata gry w poszukiwaniu danych do analizy. Ponadto rozwiązanie danego problemu w sposób reaktywny zazwyczaj prowadzi do czystszego i bardziej stabilnego projektu i jego implementacji.

Przyjrzyjmy się konkretnemu przykładowi. Załóżmy, że chcesz, aby komponent skryptu wysłał wiadomość 2 sekundy po inicjalizacji. Następnie powinien oczekiwać na określoną wiadomość odpowiedzi i po jej otrzymaniu, wysłać inną wiadomość 5 sekund później. Niereaktywny kod dla tego wyglądałby mniej więcej tak:

function init(self)
    -- Licznik czasu.
    self.counter = 0
    -- Potrzebujemy tego do śledzenia naszego stanu.
    self.state = "first"
end

function update(self, dt)
    self.counter = self.counter + dt
    if self.counter >= 2.0 and self.state == "first" then
        -- wysłanie wiadomości po 2 sekundach
        msg.post("some_object", "some_message")
        self.state = "waiting"
    end
    if self.counter >= 5.0 and self.state == "second" then
        -- wysłanie wiadomości 5 sekund po otrzymaniu "response"
        msg.post("another_object", "another_message")
        -- Wyczyszczenie stanu, aby nie wykonać tego bloku stanu ponownie.
        self.state = nil
    end
end

function on_message(self, message_id, message, sender)
    if message_id == hash("response") then
        -- Stan "pierwszy" zakończony, wchodzi kolejny
        self.state = "second"
        -- Wyzerowanie licznika
        self.counter = 0
    end
end

Even in this quite simple case we get fairly tangled up logic. It’s possible to make this look better with the help of coroutines in a module (see below), but let’s instead try to make this reactive and use a built-in timing mechanism.

local function send_first()
	msg.post("some_object", "some_message")
end

function init(self)
	-- Poczekaj 2 s, a następnie wywołaj send_first()
	timer.delay(2, false, send_first)
end

local function send_second()
	msg.post("another_object", "another_message")
end

function on_message(self, message_id, message, sender)
	if message_id == hash("response") then
		-- Poczekaj 5 s, a następnie wywołaj send_second()
		timer.delay(5, false, send_second)
	end
end

To jest bardziej przejrzyste i łatwiejsze do śledzenia. Pozbywamy się wewnętrznych zmiennych stanu, które często są trudne do śledzenia przez logikę - i które mogą prowadzić do subtelnych błędów. Dodatkowo całkowicie rezygnujemy z funkcji update(). Zwalnia to silnik z wywoływania naszego skryptu 60 razy na sekundę.

Preprocessing

Przetwarzanie wstępne, czyli preprocessing wykrozystuje preprocesor Lua i specjalne znaczniki, aby warunkowo dołączać kod w zależności od wariantu budowy. Przykład:

-- Użyj jednego z tych słów kluczowych: RELEASE, DEBUG lub HEADLESS
--#IF DEBUG
local lives_num = 999
--#ELSE 
local lives_num = 3
--#ENDIF

Preprocesor jest dostępny jako rozszerzenie budowania. Dowiedz się więcej na temat sposobu instalacji i użycia na stronie rozszerzenia na GitHubie.

Wsparcie Edytora

Edytor Defold obsługuje edycję skryptów Lua z kolorowaniem składni i autouzupełnianiem. Aby wyświetlić nazwy funkcji Defold, naciśnij Ctrl+Spacja, aby wyświetlić listę funkcji pasujących do tego, co wpisujesz.